Yeah, het weer zover, mijn zoveelste training Jobcarving/Jobcreation.

Dit keer dag 2, van mijn 2 daagse training.  Zenuwachtig met kloppende slapen sta ik om kwart over 5 in een verlaten badkamer.  Op zich al een unicum want met een klein kinderleger in huis en een man die ver weg werkt en dus ook vroeg op moet, is mijn badkamer meestal rond kwart over 6 ‘gebruikt’.  Na een half uurtje kan ik mijn kleding, passend aan mijn gewenste uitstraling, aantrekken en is het hapsnap ontbijten. Mijn kattenleger kijkt me nijdig aan…..etenstijd, NU! Wapperende trenchcoat, handschoenen voor de bevroren voorruit, hoge hakken en half nat haar naar buiten. Vitamines in een bidon, boterhammen in een zakje,  hop de auto in, een glimmend rood race monster, richting het westen.

Ik had 2 uur uitgetrokken om er te komen, de week ervoor had ik er bijna anderhalf uur over gedaan. Gedurende de reistijd was het een hurricane van gedachten die ik loslaat terwijl ik me constant verwonder over de gevaarlijke rijstijl van menig weggebruiker.

Intussen oefen ik mijn training, roep mijn goede bewaarders aan mijn ‘groep’ van cursisten mee te laten werken en bedenk wat en hoe ik de vragen en het interactieve karakter van mijn training wederom kan laten schitteren.

Elke training Jobcarving/Jobcreation is anders. Maatwerk zal ik maar zeggen.

Ik ga in een voorgesprek met de leidinggevende van veelal een gemeente en vraag gericht wat ze zelf denken dat het de cursisten moet opleveren. De training en zelfs de workshop jobcarving/ jobcreation is vanaf sheet 1 dynamisch. We hebben het eerst over de begrippen. Wat is het? En vooral wat is het verschil? Jobcarving is natuurlijk het ontleden van een functie in taken en werkzaamheden wat je ook met Jobcreation doet. Alleen bij Jobcarving haal je de taken en werkzaamheden van de functie af waar de kandidaat op onder- presteert en bij Jobcreation gooi je alle taken en werkzaamheden van meerdere functies op een hoop en maak je met een deel ervan een nieuwe functie.

Gedurende dit proces begint de rechter hersenhelft van mijn cursisten al te ratelen. Daar waar het creatieve centrum ligt. Blijkt dat velen dit al gedurende hun werk al doen! Tell me something new!

Maar hoe en wanneer je welke skills en tools gebruikt wordt na de middag overduidelijk.

Ik heb zelf een tool ontwikkelt die gretig aftrek vindt onder mijn cursisten. DE Draaitabel , hierin wordt het hele proces duidelijk ook voor een onwetende werkgever. De werkgeversbenadering, de professionaliteit van de cursist, optimaal gebruik maken van je organisatie waar je deel van uit maakt en de vreugde in je werk worden met oefeningen meer dan duidelijk. Ik leer ze om er een spel van te maken, om je propositie en je voorbereiding te perfectioneren en elke keer als maatwerk aan te passen. Ik leer ze spelen met begrippen als Social Return, Participatiewet, Sociaal Akkoord, Garantiebanen, Quotum regeling, SW voorzieningen, Regeerakkoord, Decentralisatie, en 3 domeinen slagkracht.

Ik til ze op een hoger niveau en leer ze samenwerken als team. Ik vraag altijd om een heel team op training te zetten, niet alleen de jobhunters of accountmanager of de matchers maar ook de consulenten, de casemanagers de administratie, ieder lid van het team heeft iets aan communicatie, propositie, exposure, marketing,  missie en visie.

Ik kijk hoe ze koud acquireren, telefonisch acquireren, met tegenwerpingen omgaan, met kennispartners, met ambassadeurs en netwerken. Kortom met wie werk je samen en hoe leer je iemand de voordelen in te zien om met jou samen te werken.

Als ik aan het einde van de dag mijn laptop opruim, mijn syllabussen zie verdwijnen in werktassen en enthousiaste druk pratende cursisten hun beoordelende woorden op mijn bureau zie leggen, sluit ik tevreden de handen. Stiekem vanuit een ooghoek zie ik de 2 hoogste beoordelingscijfers omcirkeld.

Een verlaten “goed” of “ voldoende” treft mijn ego maar ik mag niet mopperen. Het ging niet over mij maar over vragen of syllabus of over locatie. Ik besluit na een terugreis van ruim een uur alle beoordelingen na te lezen als ik onderuit gezakt, moe en voldaan in een vol lopend warm bad stap.

Tjee, wat heb ik toch een gaaf beroep!